دوشنبه هفته گذشته معاملات بیش از ۵/ ۲ میلیون سهمی در نماد «تولی پرس» (شتولی) که رشد قیمتی حدود ۱۹ درصدی را داشت، باطل شد. «شتولی» در آخرین هفته تیرماه به مجمع رفته بود و پس از مجمع با رشد قیمت ۵۷ درصدی و معامله کمتر از یک میلیون سهم گشایش و مورد تایید ناظر قرار گرفت. با تصویب صورت‌های مالی منتهی به ۲۹/ ۱۲/ ۱۳۹۷ سهامداران به زیان (۱۹۰۰) تومانی به ازای هر سهم صحه گذاشتند.
«شتولی» از قدیمی‌ترین تولید‌کننده‌های شوینده در ایران است که پس از انقلاب در ردیف کارخانه‌های مصادره‌ای قرار گرفت و در سال ۱۳۹۰ از سرمایه‌گذاری البرز (والبر) به بخش خصوصی واگذار شد. شرکت که با فروش سالانه حدود ۱۶۰ میلیارد تومان و سودده تحویل مالکان جدید شده بود، به تدریج رو به افول گذاشت، طوری که در سال ۱۳۹۱ فروش شرکت کاهش و در سال ۱۳۹۲ دوباره به میزان سال ۱۳۹۰ برگشت. از سویی عدم پرداخت اقساط تسهیلات بانکی و مالیات‌های تعیین شده سبب شد اموال شرکت در معرض توقیف توسط طلبکارانی مانند اداره دارایی قرار گیرد.
سهامدار عمده برای رهایی از این وضع شرکت را از سال مالی ۱۳۹۳ از تولیدی به کارمزدی تبدیل کرد و یکی از شرکت‌های متعلق به خود را کارفرمای کارخانه تولی‌پرس قرار داد. در این وضعیت طلبکاران نمی‌توانستند به مواد اولیه ورودی به کارخانه و محصول خروجی از آن‌که تماما متعلق به شرکتی غیر بود، دست بزنند. از اینجا به بعد سهامدار عمده تمرکز خود را بر ادامه تولید و برپا ماندن کارخانه گذاشت و هیچ عجله‌ای برای رفع مشکلات بانکی و مالیاتی شرکت و بسامان رساندن آن نداشت. از سوی دیگر مقامات استانی و کشوری هم از تعطیل نشدن این واحد تولیدی قدیمی که نتیجه آن بیکار شدن کارگران است، راضی هستند.
سهامداران منتقد به مدیریت شرکت ادعا می‌کنند که سهامدار عمده با پرداخت کارمزدی که به گفته حسابرس حتی تکافوی هزینه‌های جاری شرکت را هم نمی‌کند، سود مناسبی را از عملیات شرکت به‌دست می‌آورد و آنچه نصیب سهامداران جزء می‌شود جز زیان انباشته چیزی نیست. سهامداران جزء هم که پس از خصوصی‌سازی شرکت سود چندانی از سرمایه‌گذاری خود به‌دست نیاوردند، چند سال پیاپی در مجامع سالانه شرکت و اعتراض (و بعضا ناله و نفرین) خود را ابراز کرده که چون به جایی نرسید، احتمالا سهام خود را فروخته یا فعلا آن را در پرتفوی خود نادیده می‌گیرند.
در مجمع امسال «شتولی»، سهامداران جدیدی را می‌شد دید که سهم را در ماه‌های اخیر به امید تجدید ارزیابی دارایی‌ها خریده‌اند و در مجمع از مدیران آن درخواست داشتند این پروسه را به جریان بیندازند. اعضای هیات‌رئیسه مجمع هم در این جلسه علت اصلی گرفتاری شرکت را تعیین مالیات‌های غیرعادلانه دانسته و به سهامداران امید دادند با ارجاع پرونده به یکی از بخش‌های اداره مالیات ممکن است مشمول بخشش عمده مبلغ مالیات بیش از ۴۸ میلیارد تومانی شده و شرکت را به وضعیت عادی برگردانند. در این صورت است که می‌توانند سراغ تجدید ارزیابی دارایی‌ها بروند که از نظر گردانندگان مجمع پیشنهاد خوبی است.
البته کسانی که سابقه شرکت در مجامع «شتولی» را داشتند، متوجه شدند اداره‌کنندگان جلسه صرفا قرار است به‌جای هیات‌مدیره و مدیرعامل شرکت، مجمع سال منتهی به ۲۹/ ۱۲/ ۱۳۹۷ را اداره کنند و شاید چندان از زیر و بم شرکت خبر نداشته باشند که چنین امیدی را به سهامداران می‌دهند. عدم شرکت اعضای هیات‌مدیره و مدیرعامل در مجمع سالانه و برگزاری آن در سطح مدیران اجرایی پایین‌تر از مدیرعامل شرکت، مسبوق به سابقه چند ساله در این شرکت و هم‌گروهی‌های آن است. این برداشت از وظیفه گردانندگان مجمع درست بود، زیرا دو هفته پس از آن، شرکت در نامه‌ای که روی کدال منتشر شد، اعلام کرد که به دو دلیل امکان افزایش سرمایه از تجدید ارزیابی وجود ندارد که یکی عدم اظهار نظر حسابرس نسبت به آخرین صورت‌های مالی بوده و دیگر اینکه دارایی‌های شرکت در رهن بانک است.
- - - - - - - - - - - - - - - - - -
• گزارش فوق، نگاهی بر عملکرد شرکت در گذشته است.
• گذشته نمیتواند مبنای تصمیم‌گیری برای آینده باشد.
• این وبسایت صرفا عملکرد قبلی شرکتها را پوشش میدهد و از آینده هیچگونه پیش‌بینی ندارد.