یک نظریه از پیتر لینچ
■ شرکت هایی مطلوب هستند که درک آنها ساده باشد. زیرا دیر یا زود افراد نادانی می توانند مدیریت آن ها را برعهده گیرند و به خاطر جذاب نبودن، مردم از آنها روگردان شوند.
■ همه فکر می کنند باید در آخرین شرکت اینترنتی ایجاد شده سرمایه گذاری کنند ولی کسی به فکر آخرین شرکت فروش سبزی و میوه نیست. اکثرا انتظار ندارند در صنایعی که رشدی ندارند، از رشدی بالا برخوردار باشند. همه فکر می کنند برای پول درآوردن باید به دره سیلی بروند و کسی به شرکت های مراسم کفن و دفن فکر نمی کند.
■ شرکت ها باید دارای چیزی منحصر بفرد باشند تا رقابت با آن ها سخت باشد. چیزی عرضه کنند که مردم به آن محتاج باشند. بدین ترتیب کار آن ها دوام خواهد داشت. دارای وجه نقد زیاد و بدهی کم باشند. شرکتی که بدهی ندارد ورشکسته نخواهد شد.
■ شرکتی خوب است که با قیمتی خوب عرضه شود. برای تعیین خوب بودن قیمت سهم به نسبت هایی مانند "قیمت به ارزش دفتری" و "قیمت به درآمد هر سهم" توجه کنید. بهتر است مدیران و کارمندان شرکت خود از سهامداران شرکت باشند. به این ترتیب آنها بیشتر برای رشد شرکت تلاش خواهند کرد.